Na het wonen in een woestijn voor 12 jaar waar praktisch gezien maar twee “jaargetijden” zijn heet en vies goor heet lol (20 en 45 graden) vind ik het intrigerend hoe de vier jaargetijden elkaar volgen. Als een goed geolide machine. Ik heb nu winter gefotografeerd en lente, straks zomer dan de herfst kleuren dan is de circle kompleet. Ik vind het ZO MOOI hoe de bomen in winter met een grijze lucht als achtergrond eruit zien als een zwart wit kunst illustratie. Een pentekening. Ik kreeg spontaan een winterdepressie. Veel te vroeg donker veel te laat licht, geen kleuren alles zwart wit. De lente vrolijkt mij zo op.

Ik wilde enorm graag een zwarte kraai in een boom om winter te illustreren waar vele mensen suicidale gedachtes krijgen, ze zeggen hier niet voor niks,”de blaadjes vallen” ik wil met deze serie weergeven hoe deprimerend de winter voor mij was. Ik ben (ok de burnout duurde een jaar en 3 maanden) zo’n 14 uur zon per dag gewend. Ineens is alles donker en kleurloos. Ik had echt moeite met het aanpassen van mijn biologische klok op deze jaargetijde. Toen kwam lente, ineens begon ik op te leven, mijn hondje erbij. Het dramatische verschil, zwart wit tegen kleur. Kijk eens de foto van Codie, dat is toch gewoon helemaal anders. Ik moet nu na anderhalf jaar hier te hebben gewoond, nog steeds wennen aan het klimaat en de wisselende jaargetijden. Ik probeer deze vast te leggen met de emoties die ik erbij voel.